Eerder schreef ik al waarom ik niet graag met het vliegtuig op vakantie ga en we meestal een andere manier vinden zoals onze (stoom)treinvakantie. Elk jaar begint mijn man over een fietskampeervakantie. Hij heeft dit in zijn jongere jaren veel gedaan en is nog steeds groots fan. Ik iets minder :-).

Kamperen heb ik van huis uit niet mee gekregen en hoewel ik volgens mijn vader wel ooit om een fietsvakantie te heb gezeurd was dat snel over toen we in de stromende regen mijn toenmalige buren tegenkwamen op hun eerste dag fietsvakantie. Maar zoals ik in de aflevering over mijn ecologische voetafdruk aangaf…. fietsvakantie is wel een manier om je voetafdruk significant te verkleinen.

Twee jaar geleden toen onze oudste een peuter was opperde mijn man wederom een fietskampeervakantie. Ik zag dat niet zo zitten en bedacht daarom de volgende constructie: wel fietsen, niet kamperen. Want zo was mijn argument, dan hoef je een stuk minder mee te nemen. Geen matjes, slaapzakken, kookspullen etc. Maar belangrijker, dan hoefde ik niet te kamperen :-).

Hij kon zich vinden in dit compromis en we boekten twee huisjes op de Veluwe. Naar de eerste konden we in een dag fietsen. Hier zouden we dan een paar dagen blijven waarna we zouden verkassen naar de andere kant van de Veluwe. Vanaf daar zouden we dan of terug naar huis fietsen (ook in een dag te doen) of nog iets anders boeken.

We gingen op pad met een ligfiets (mijn man) met een fietskar erachter (peuter) en een stadsfiets (ikzelf). Ons zoontje zat in de fietskar met in het gordeltje naast hem een plunjezak gevuld met zijn luiers en kleertjes. Op de ligfiets zaten zogenaamde ‘bananentassen’ en een ’toptas’ met onze spullen (zie foto boven). In mijn fietstassen zat eigenlijk alleen de spullen die we onderweg nodig hadden zoals eten, drinken en jassen. Doordat we geen slaap- en kookspullen etc. hoefden mee te nemen paste alles gemakkelijk.

Bovenop de fietskar zat de loopfiets van ons zoontje gemonteerd zodat hij zelf ook stukjes kon ‘fietsen’ op vakantie. De leidsters van het kdv stonden wel raar te kijken toen onze peuter vertelde over zijn vakantie op zijn loopfiets waar hij ‘alles’ zelf had gefietst….. Uiteraard lukt dit niet i.v.m. veiligheid en afstanden.

Wat ideaal was aan de fietskar was dat deze met twee extra wieltjes kan worden omgebouwd tot wandelwagen. Zo zijn we bijvoorbeeld naar de dierentuin geweest en gingen we met hem wandelen in het bos. Als hij moe was van het loopfietsen kon hij in zijn kar met zijn loopfiets er weer bovenop.

Fijn aan deze manier van vakantie vieren is dat je minder mee hoeft te slepen en in een bed kunt slapen. Nadeel is natuurlijk dat je een ‘verplicht aantal kilometers’ op een aantal dagen moet afleggen omdat je volgende verblijfplaats al vaststaat. Mijn mannen vonden het in ieder geval voor herhaling vatbaar dus misschien schrijf ik volgende zomer wel over een fietsvakantie met een bakfiets gevuld met kleuter en dreumes….

Ben jij wel eens op fietsvakantie geweest?