Onlangs ging ik op een doordeweekse ochtend naar de Vaandeldrager van Rembrandt. Deze wordt de komende tijd door het hele land tentoongesteld zodat het Nederlandse publiek kan kennismaken met dit nieuwe pronkstuk. Helaas verliet ik enigszins teleurgesteld het pand.

Dit had niets te maken met de kwaliteit van het schilderij, maar alles met de bezoekers. Ik haalde met mijn 36 lentes de gemiddelde leeftijd flink naar beneden. Je zou denken dat als je op een doordeweekse dag om 11.00 naar een museum gaat je alle tijd hebt het stuk rustig te bekijken, maar er werd druk gemopperd dat de tentoonstelling nog niet open was terwijl die toch echt al enige minuten open zou moeten zijn.

Eenmaal binnen wilden vrij veel bezoekers een foto maken van het schilderij. Het is echter vrij onmogelijk om dit te doen als het werk achter een transparante plaat getoond wordt. Dit ontmoedigde de bezoekers op geen enkele manier. Het maken van foto’s en video’s bij kunstwerken, concerten, voorstellingen, bruiloften en andere gelegenheden is iets waar ik een ontzettende schurft aan heb. Het verstoord namelijk de beelden van de eventuele ingehuurde fotograaf (bijv. bij bruiloften), het verstoord de ervaring van andere bezoekers (concerten, voorstellingen, kunst etc.) en het resultaat is over het algemeen middelmatig.

Vraag jezelf altijd af of je foto’s wat toevoegen, of ze een ander hinderen en wat je er mee gaat doen. In het geval van de vaandeldrager was het antwoord van de bezoekers: nee want de kwaliteit is te laag, ja want je belemmert het zicht van een ander door je tablet/telefoon ertussen te steken, en ‘dat is leuk om naar mijn kinderen en kleinkinderen te sturen’. Zoals ik deze bezoekers ook zei:

‘Het is logisch dat de kwaliteit minder is met een telefoon als camera. Zeker met een glasplaat ertussen. De folders die vooraan liggen zijn gemaakt door een professionele fotograaf met een professionele set-up in de beste omstandigheden.’

‘Het schilderij is mooier om te bekijken met je ogen dan door het scherm van je smartphone.’

‘Ook als je geen foto maakt is het echt gebeurt. Vertel aan je kinderen dat je bent geweest, wat voor fantastisch moois je hebt gezien en ga samen nog een keer!’

Uiteindelijk heb ik gewacht tot de meeste boomers waren vertrokken zodat ik toch eens kon kijken. Mijn favoriete stukje was de dolk en de rechterhand (voor de kijker links). Later als ik groot ben ga ik nog eens kijken en uiteraard ga ik dan foto’s voor mijn kleinkinderen maken – dat hoort blijkbaar zo 😀 !